0037. Султоннинг зулмидан қўрққан-хавфда бўлган киши ўқийдиган дуолар

(اللهُمَّ رَبَّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ، وَرَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيْمِ، كُنْ لِي جَاراً مِنْ فُلاَنِ بْنِ فُلاَنٍ، وَأَحْزَابِهِ مِنْ خَلاَئِقِكَ، أَنْ يَفْرُطَ عَلَيَّ أَحَدٌ مِنْهُمْ أَوْ يَطْغَى، عَزَّ جَارُكَ، وَجَلَّ ثَنَاؤُكَ، وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ ) .

1 – Етти осмоннинг Рабби, улуғ арш Парвардигори бўлган эй Аллоҳ! Фалончи ва яна Сенинг бандаларингдан бўлган унинг гуруҳидаги кимсалардан бири менга шошиб озору азиятлар етказишидан, туғёнга тушишидан ҳимоячим бўл. Сенинг ҳимоянг қудратли ҳимоядир. Сенинг мақтовинг юксакдир. Сендан ўзга ҳеч қандай (барҳақ) илоҳ йўқ. (Бухорий ривояти).

(اللهُ أَكْبَرُ، اللَّهُ أَعَزُّ مِنْ خَلْقِهِ جَمِيْعاً، اللَّهُ أَعَزُّ مِمَّا أَخَافُ وَأَحْذَرُ، أَعُوذُ بِاللهِ الَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ، الْمُمْسِكِ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ أَنْ يَقَعْنَ عَلَى الأَرْضِ إِلاَّ بِإِذْنِهِ، مِنْ شَرِّ عَبْدِكَ فُلاَنٍ، وَجُنُودِهِ، وَأَتْبَاعِهِ، وَأَشْيَاعِهِ، مِنَ الْجِنِّ وَالإِنْسِ، اللَّهُمَّ كُنْ لِي جَاراً مِنْ شَرِّهِم، جَلَّ ثَنَاؤُكَ، وَعَزَّ جَارُكَ، وَتَبَارَكَ اسْمُكَ، وَلاَ إِلَهَ غَيْرُكَ) (ثَلاَثَ مَرَّاتٍ).

2 – Аллоҳ буюкроқдир! Аллоҳ жамики махлуқотларидан қудратли – Азиз зотдир. У мен қўрқаётган ва хавфланаётган кимсалардан қудратлироқдир! Яккаю ёлғиз илоҳ бўлган етти осмонни ер устига тушиб кетишидан тутиб турувчи – магар Унинг изни билан тушиши мумкин – Аллоҳдан фалончи банданг ҳамда унинг инсу жинлардан бўлган қўшинлари, эргашувчилари ва гуруҳларининг ёмонлигидан паноҳ беришини сўраб илтижо этаман. Эй Аллоҳим! Мени уларнинг шарри-ёмонлигидан асровчи ҳимоячим бўл. Сенинг мақтовинг юксак, ҳимоянг қудратлидир. Сенинг исминг буюк-баракотлидир ва Сендан ўзга (ҳақ) илоҳ йўқ. (Уч маротаба айтилади). (Бухорий ривояти).