3 - [الحمد لله الذي عافاني في جسدي ورد علي روحي وأذن لي بذكره]
“Менинг жисмимга офият ато этган, менга руҳимни қайтарган ва менга Ўзини зикр қилишга изн берган Аллоҳга ҳамдлар бўлсин”[1].
Изоҳ: Ибн Баттол раҳимаҳуллоҳ бу ҳадиснинг шарҳида шундай дейди: “Албатта бу дуо остида бўйинсуниш фақатгина Аллоҳ учун ва ўлдириш ҳамда қайта тирилтириш амали ҳам унинг ўзига хос, деб эътироф қилиш маънолари бор. Ва дуоларни  бошга бирор мусибат тушгандагина ўқиш керак, деган гумонлар мутлақо нотўғри эканлигини ҳам ифодалайди.
“Менинг жисмимга офият ато этган”. Офият – Аллоҳ таоло бандага келаётган бало ва мусибатларни қайтаришидир.

5436 марта кўрилган



بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ



Умама бинти Хорис арабларнинг фозила аёлларидан эди ва у аёлнинг одоб-ахлок, панду-насихат бобида машхур хикматли сўзлари кўп бўлган.



Кинданинг подшохи Хорис бин Амрга бу аёлнинг кизи Умму Иёс бинти Авфни турмушга бериб, келинни, куёвнинг уйига олиб кетадиган зифоф кечаси[1]да  жуда  хам кимматли,бебахо сўзлар билан кизига  васият килган эди:



Эй кизалогим!



Агар бир инсоннинг насли, улуглиги ёки обрўси баландлиги учун  унга васият килмай кўйилганида, сизга васият килмаган бўлар эдим. Лекин васият акилли одамга эслатма, гофилга эса танбехдир.



Эй кизалогим!



Агар бирор

1 - أذكار الاستيقاظ من النوم
Уйқудан уйғонганда айтиладиган дуолар
1 - [الحمد لله الذي أحيانا بعد ما أماتنا وإليه النشور]
Маъноси: "Бизларни ўлдиргандан сўнг қайта тирилтирган Аллоҳга ҳамду санолар бўлсин ва биз қайта тирилиб, Унинг ҳузурига борамиз"[1].
Ҳадисни Ҳузайфа ибн Ямон ва Баро ибн Озиб разияллоҳу анҳумо ривоят қилишган.
“Аллоҳга ҳамду санолар бўлсин” – ҳамд бу гўзал сифатлар билан гўзал Зотни яхши кўриб, улуғлаб васфлашдир. Баъзи олимлар ҳамдни мақтов деб изоҳлаган.
“Бизларни ўлдиргандан сўнг” – бу ерда ўлимдан уйқу назарда тутилган.

Қайта тирилиш ва тўпланиш
Сурга биринчи марта дам урилган пайт Ер юзидаги барча тирик жон ҳушидан кетиб, ўлади. Кейин иккинчи марта сурга дам урилади. Бу қайта тирилиш дам уришидир. У пайтда одамлар қабрларидан туриб, пойафзалсиз ялангоёқ, кийимсиз яланғоч ҳолатларида чиқиб келадилар. Улар ҳолатнинг даҳшатидан бир-бирларига қарамайдилар. Кейин одамлар тўпланиш ерига - маҳшаргоҳга ҳайдаб борилади. Ҳар бир одам ўзи ҳақида ўйлайди, бошқалар ҳақида ўйлаш унинг хаёлига келмайди. Аллоҳ таоло айтади: “У кунда киши оғаси, онаси, отаси, аёли ва фарзандларидан қочади. У кунда ҳар бир одамнинг бошқаси ҳақида ўйлашга имкон бермайдиган иши бўлади” (Абаса, 34–37 оятлар).
Офтоб одамларга яқин қилинади.

"Ahlussunna val-jamoa" kutubxonasi "Avlodlar tarbiyasi" silsilasi (2)



Bismillahir rohmanir rohiym



Barcha maqtovlar Allohgagina xosdir. Biz unga hamdu istig`forlar aytib, tavba qilamiz hmiz va amallarimizning yomonliklaridan panoh so`raymiz. Alloh hidoyat qilgan kimsani adashtiruvchi, adashtirgan kimsani hidoyatlovchi zot yo`qdir.

Набий саллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар:  “Ким бир жойда ўтирса ва Аллоҳни зикр этмаса, унга Аллоҳ тарафидан “тираҳ” етади. Ким тўшагига ётса-ю, Аллоҳни зикр этмаса, унга Аллоҳ тарафидан “тираҳ” етади”[1].
Ҳадисни Абу Ҳурайра разияллоҳу анҳу ривоят қилган.
Яъни ким бир ерда ўтирганда Аллоҳни зикр қилмай ўтирса, унга Аллоҳ тарафидан тираҳ – ноқислик етади. Аслида “тираҳ” сўзи ватара, ятиру, тиратан феълидан олинган бўлиб, ноқислик маъносини билдиради.

(41) Шаввол ойида олти кун рўза тутиш
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам

Абдуллоҳ ибн Буср розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Бир киши: “Ё Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам, менга Ислом аҳкомлари кўпайиб кетди. Сиз менга бирор амални ўргатинг, мен унга қаттиқ амал қилайин!” деди. Шунда у зот: “Тилинг Аллоҳнинг зикридан бўшамасин!”, дедилар”[1].
“Ислом аҳкомлари” – намоз, закот, ҳаж, рўза, жиҳод ва булардан бошқа бадан ва молга оид амаллар. Шунингдек, ҳаромдан сақланиш ҳамда жазо ва каффорат тайинланган жиноятлардан тийилиш ва ҳоказо Ислом динида жорий қилинган амаллар шулар жумласидан. Саҳобий: “Мазкур амаллар менга нисбатан кўпайиб кетди ва уларнинг барчасини баражаришга кучим етмайди”, демоқда.
“Сиз менга бирор амални ўргатинг”.

Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар: "Сизларга энг яхши амалингиз ҳақида хабар берайми? У шундай амалки, Малийк зотнинг ҳузурида энг покиза, даражаларингизни энг кўп кўтарувчи, тилло ва кумушлар инфоқ қилишингиздан ҳам яхшироқ, душманларингизга тўқнашиб, уларнинг бошларини таналаридан, улар ҳам сизларнинг бошларингизни танангиздан жудо қилишларидан ҳам афзалроқ бир амалдир”. Саҳобалар: “Ҳа, албатта (хабар беринг)!” дейишди.

(21) Бева ва бечораларга ёрдам бериш
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар: «Бева ва бечораларга ёрдам берган киши Аллоҳ йўлидаги мужоҳид кабидир» (Ровий айтади: «Менимча Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Ухламай кечалари (ибодат билан) бедор бўлган ва кундузлари оғзини очмай рўза тутган киши кабидир», деб ҳам айтган бўлсалар керак») (Имом Бухорий ривояти, 10/366).
(22) Етимларни кафолатга олиш
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Етимни кафолатига олган киши билан иккимиз жаннатда шундаймиз», дедилар-да, кўрсаткич ва ўрта бармоқларини (бирлаштириб) кўрсатдилар (Имом Бухорий ривояти, 10/365).
(23) Таҳоратни мукаммал қилиш
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар: «Таҳорат қилган, қилганда ҳам мукаммал қилган