092. Саждада айтиладиган дуо-зикрлар

Тасбеҳ:

عَنْ حُذَيْفَةَ رَضِيَ اللّهُ عَنْهُ أَنَّهُ صَلَّى مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَكَانَ يَقُولُ فِي رُكُوعِهِ سُبْحَانَ رَبِّيَ العَظِيمِ وَفِي سُجُودِهِ سُبْحَانَ رَبِّيَ الأَعْلَى (رواه أبو داود).

Имом Абу Довуд ривоят қилган ҳадисда Ҳузайфа розияллоҳу анҳу айтади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам билан намоз ўқиганман, у зот рукуъларида: “Субҳана Роббиял-азим” (Буюк Парвардигоримни поклайман), саждаларида эса: “Субҳана Роббиял-аъла” (Олий Парвардигоримни поклайман) дер эдилар.

عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللّهُ عَنْها أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يَقُولُ فِي رُكُوعِهِ وَسُجُودِهِ سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ المَلائِكَةِ وَالرُّوحِ (رواه مسلم).

Имом Муслим ривоят қилган ҳадисда Оиша розияллоҳу анҳо шундай дейди: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам рукуъ ва саждаларида: “Суббуҳун қуддусун роббул-малаикати вар-руҳ” дер эдилар. (Маъноси: Аллоҳ (ҳар қандай айбу нуқсондан) Пок ва муқаддас Зотдир. Малоикалар ва Руҳ (Жаброил)нинг Парвардигоридир.)

عن عوف بن مالك قال: قمت مع رسول الله صلى الله عليه وسلم فلما ركع مكث قدر سورة البقرة ويقول في ركوعه: «سبحان ذي الجبروت والملكوت والكبرياء والعظمة». رواه النسائي

Авф ибн Молик имом Насоий саҳиҳ санад билан ривоят қилган ҳадисда айтади: Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам билан бирга (тунги) намозда турдим, ул зот рукуъ қилганларида Бақара сураси миқдорича турдилар ва шундай дердилар: Куч-кудрат, салтанат, киборлик ва улуглик сохиби (барча айбу нуксондан) покдир! (Абу Довуд, Насоий ва Ахмад ривояти

عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا قَالَتْ كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ فِي رُكُوعِهِ وَسُجُودِهِ سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي (متفق عليه).

Муттафақун алайҳ бўлган ҳадисда Оиша розияллоҳу анҳо шундай дейди: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам рукуъ ва саждаларида: «Субҳанакаллоҳумма роббана ва биҳамдик, аллоҳуммағфирлий» (Эй Аллоҳ! Сен (барча айбу нуқсондан) покдирсан. Эй Парвардигоримиз! Сенинг ҳамдинг билан тасбеҳ айтаман. Эй Аллоҳ! Мени мағфират этгин), дердилар.

Саждада дуо қилиш:

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللّهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قال: «أَقْرَبُ مَا يَكُونُ العَبْدُ مِنْ رَبِّهِ وَهُوَ سَاجِدٌ فَأَكْثِرُوا الدُّعَاءَ» (رواه مسلم).

Имом Муслим Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилган ҳадисда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Банданинг Раббига энг яқин бўлган вақти саждада бўлган ҳолатидир. Бас, (саждада) кўп дуо қилинглар», дедилар.

عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللّهُ عَنْهماُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: « أَلا وَإِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَقْرَأَ القُرْآنَ رَاكِعًا أَوْ سَاجِدًا فَأَمَّا الرُّكُوعُ فَعَظِّمُوا فِيهِ الرَّبَّ عَزَّ وَجَلَّ وَأَمَّا السُّجُودُ فَاجْتَهِدُوا فِي الدُّعَاءِ فَقَمِنٌ أَنْ يُسْتَجَابَ لَكُمْ (رواه مسلم).

Имом Муслим Ибн Аббос розияллоҳу анҳумодан ривоят қилган ҳадисда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Огоҳ бўлингиз, мен рукуъ ёки сажда қилган ҳолда Қуръон ўқишдан қайтарилдим. Рукуъда Парвардигор азза ва жаллани улуғлангиз, саждада эса дуога жидди-жаҳд қилингиз, ижобат қилинишга лойиқ бўласизлар» дедилар.

Шарҳ:

Намозхон намозида сажда қилган вақтда улуғ Раббига бўйсунган ҳолда, хушуъ ва хузуъ билан тасбеҳ айтиб туради. Банданинг саждада тавозуъ ва ихлоси қанча кўп бўлса, Раббига шунча яқинроқ бўлади. Шунинг учун ҳам Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам саждада кўп дуо қилишга тавсия қилганлар.

Бугунги дарсдан олинадиган фойдалар:

1. Саждада турганда камида бир марта Субҳана роббиял аъла” дейиш вожиб.
2. Саждада уч марта ёки ундан кўпроқ тасбеҳ айтиш суннат.
3. Саждада қилинган дуо ижобатга яқин, шу боис ушбу имкониятдан фойдаланиб қолиш лозим.