192. Ёлғон гувоҳлик беришнинг ёмонлиги

Аллоҳ таоло айтади:

«وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ»

«Ёлғон сўздан йироқ бўлингиз!» (Ҳаж: 30).

«وَلاَ تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولـئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْؤُولاً»

«(Эй инсон,) ўзинг аниқ билмаган нарсага эргашма! Чунки қулоқ, кўз, дил — буларнинг барчаси тўғрисида (ҳар бир инсон) масъул бўлур (яъни, эшитган, кўрган ишонган ҳар бир нарсаси учун киши Қиёмат кунида жавоб беради)» (Исро: 36).

عَنْ أَبِي بَكْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «أَلا أُنَبِّئُكُمْ بِأَكْبَرِ الْكَبَائِرِ؟» ثَلاثًا قَالُوا بَلَى يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ: «الإِشْرَاكُ بِاللَّهِ وَعُقُوقُ الْوَالِدَيْنِ – وَجَلَسَ وَكَانَ مُتَّكِئًا – فَقَالَ: أَلا وَقَوْلُ الزُّورِ» قَالَ فَمَا زَالَ يُكَرِّرُهَا حَتَّى قُلْنَا لَيْتَهُ سَكَتَ (متفق عليه).

Абу Бакра (Нуфайъ ибн Ҳорис) розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Сизларга энг катта гуноҳларни айтиб берайми?» деб уч бор такрорладилар. Биз: «Ҳа, ё Расулуллоҳ», дедик. «Аллоҳга ширк келтириш, ота-онага оқ бўлиш», дедилар, суяниб ётган эдилар, ўтириб олдилар ва: «Огоҳ бўлингиз, ёлғон сўзлаш ва ёлғон гувоҳлик бериш», дедилар. Шундай деб такрорлайвердилар, ҳатто биз: «Кошки сукут қилсалар» деб қолдик (Муттафақун алайҳ).

Шарҳ:

Ёлғон гувоҳлик бериш – Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам умматни огоҳлантирган энг катта гуноҳлар жумласидан. Чунки у бир вақтнинг ўзида энг ёмон иллатлардан бўлмиш ёлғон сўзлаш билан мусулмонларнинг ҳақ-ҳуқуқларини зое қилиш ўртасини жамлайди. Шунинг учун Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам уни гуноҳи кабиралардан санадилар ва саҳобаларни ундан огоҳлантирар эканлар, қаттиқ таъсирландилар, ҳатто саҳобаларнинг у зотга раҳмлари келиб, кошки сукут қилсалар эди, деб қолишди.

Бугунги дарсдан олинадиган фойдалар:

1. Ёлғон гувоҳлик бериш ҳаром;
2. У ўзида ёлғонни ва мусулмонларнинг ҳуқуқларини зое қилишни жамлагани учун энг катта гуноҳлардан саналади.